KAMIENNA NATURA
Przedsionek
Te drzwi otwierają
się latwo,
jak każde,
których nie trzeba wyważać, za nimi
nikłe światło. Zawsze można wejść
albo wpaść, wyjść - nie zawsze,
a potem, można się wymknąć, uciec, czasem
dać się wpuścić, wprowadzić, wciągnąć
z powrotem. Poczekać, przeczekać,
doczekać lub odpłynąć razem
z innymi, jak rzeka, oszaleć - spróbować
znowu zaufać. Bo trudno, tylko zajrzeć
przez dziurkę, tam, dokąd prowadzą
(nie mają dziurki) drzwi
bez klucza.
I nie ma żadnej pewności,
co było, jest i będzie dalej,
za następnymi.
