KAMIENNA NATURA

Dalej

Powrót

 
      

                                    
                                                                                                                        
                                                                                                                           
Z

Stoickie zaklinanie

Niech mróz zmrozi mrok
i ciemność go ogarnie.
Niech spadnie deszcz,
a potem mgła

otuli szalem delikatnym, jak
płatki śniegu, wszystko,
bez wyjątku. Niczego
nie gub.

I niech się nie unosi,
kiedy odkryje pierwszy kontur.
Niech lekko się rozjaśnią
niedosiężne nieba

i niech zapłoną
na tę pierwszą chwilę.

Odejdź
mroku, wróć
kiedy będzie trzeba. Dam ci
nawet powrotny bilet.

Kiedy tańczysz przestaniesz, zostanie
przeklinanie.

Szamanie?



                         

Z                                                                                                               

Wstecz