KAMIENNA NATURA
 

Dalej
Powrót

 
          
                                                                                                                                                                 

Prawie sójka (trochę w bok)

Daj już spokój. Weź się ... utop, może.
- chyba usłyszała. Nie ma sprawy,
tak jak stoję. Romantycznie - no ...
bez mała, bo

nie zdołam umrzeć młodo.
Gorzej - nie budzę się. I nie zasypiam
ani nad płytką, ani głęboką
wodą. Wiem, co zrobię -

wyprowadzę się
nad morze.

Tylko nie wiem, co to zmienia -
woda gasi prawie wszystko,
ale słona...  nie ugasi
żadnego pragnienia.

Ono zostanie i tak,
nawet kiedy woła ziemia.
I nie mów, że się mylę. Więc,
to zrobię -

wyprowadzę się
nad morze.

Na chwilę. 

Za chwilę.