Jak semafor

To zielone, to czerwone, białe, żółte
(nie, pomarańczowe) na zmianę,
razem i osobno, począwszy  od

tamtych mostów, których palić
nikt nie powinien za sobą,
przez wszystko i nic

więcej nie wymienię, aż po to szczere
pole. Szczerze mówiąc, nie mogę być
jego ozdobą. Wykoleiłeś mnie,

człowieku z prostej drogi
donikąd. I co?

Nie dam się wtłoczyć w następny
tor. Zostanę tutaj, gdzie jestem.
Tutaj jest, jak na bocznym.Tutaj

też są możliwości. Tylko bądź
na horyzoncie i światłami
mrugaj.

To zielone, to czerwone, białe, żółte
(nie, pomarańczowe) na zmianę,
razem i osobno, począwszy od