KAMIENNA NATURA
 
Dalej
Powrót



         Jazz in Ruins 2012 (wystawa "Bo mamy pociąg do jazzu" aut. Agnieszka Broź)


           

            
Nic takiego

Kto by się wstydził pierwszego
krzyku, ostatniego przerażenia,
śmiechu i płaczu. Kto by się wstydził
wstydu jak bezwstydu, odwagi i strachu
kto by się bał? No, kto
jak nie ja. Ale

gdyby koniec wrócił do początku,
co się nie zdarzy raczej, zrobiłabym to
samo. No, może tylko trochę
inaczej. Bo,

kto by chciał zmieniać
naturę, kto by był w stanie,
kto by  potrafił? No, kto
bo, ja nie. Jednak

nieruchomieję,
kiedy znika garda.

Co znaczyło wiele - znaczy
i tak pozostanie, bo
nie ma końca.

Nie wiem tylko, jak wiele
ten wywód jest wart. Kiedy,
podobno to wszystko, to
jedynie żart.