morze przesadne

Morze przesadne

Morze aż śmiesznie piękne, nieprawdopodobne,
Zupełnie nieprawdziwe, wprost niedopuszczalne:
Tak ciemnofijołkowe, że prawie żałobne,
A zarazem szalonym szczęściem triumfalne.

Wobec tego już wszystko chyba stać się może,
Zwłaszcza że brak tu ludzi, by nie dali wiary:
Fale wyciągną ręce i zaczną w ferworze
Klaskać... Już idzie z lutnią ślepy Homer stary.

                                              Leopold Staff - Wysokie drzewa
                                                             Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1985