Zając

Zając

Pełne wraków, niczym niejedno złomowisko,
a przebija się mądrość jakby trzech
żyć - chodzą słuchy...

Słuchy stoją. Wystają. I nie śmie wychynąć
już prawie nic. Zimno-ciepło latem, zimą
sypie, pada
słońce,

ślisko. Przymarzły skoki,

słuchy stoją (szczyty ciemne dość).
Puls kamienia? Czuje.

Wszystko.

Chociaż jest
jeszcze
coś