sobie ...

[...]
Byle kołek wokół
To część częstokołu.
W biegu śni o czymś wiatr
I mknie z sobą w zawody.
W mroku nie wstyd pomarzyć,
Że nieba dosięga się z dołu.

U wezgłowia coraz płytszej wody
Niedosiężna spiekota
Czołem chciałaby poczuć chłodną wilgotność.
Żeby odważyć mgłę,
Nie dość chudym bezmianom
Ciężaru.
Chociaż echa niedościgłych lat
Powtarza, by ulżyć duszy [...]