Para na ostrzu

Siedzieliśmy nad rzeką, z księżycem
nad głową.

Oni przyszli po wodzie,
z wędkami, w podkutych butach - bez obawy
pokonali nurt w poprzek.

Dobry wieczór. Którędy do Warszawy? Coś zimnego
do picia, niestety się skończyło. Cóż,
pójdziemy do siebie.
I zostali

w pokoju obok. Cicho i ciemno, wszędzie. 
W kuchni, na stole ktoś położył wielki nóż.
Kto? Nie wiem.

Tacy goście. Szkoda, że już
jutro nas tu nie będzie.