O niejedną za daleko

O niejedną za daleko

Łatwość, z jaką można je przekroczyć --
rozbić granit, za nic
unieść się
dumą,

dymem
z komina, wysnuć
nikłą iskrą, gasnącym świetlikiem

nocy, było tyle
warte, czy żartem -

ktoś zapyta - kiedy
mówili nie zamykaj
przed nikim
i niczym,

-- tylko dlatego, że otwarte?

Może,
już? Wystarczy? Dosyć - nie bierz tego
do siebie - pytam, bo wiem.
I nie wiem.

- Kto zdoła ustrzec swoich granic?
- ...kamyk?