N.Trio

N. Trio

Pierwszego z prawej, prawie nie widać, jakby
tutaj tylko sprzatał, szemrze i
szura, a po chwili,

zwyczajnie wymiata - następuje coś,
jak koniec świata.

Pośrodku drugi, lewą nogą trzyma rytm
lub równowagę. Nie wiadomo, kto kogo
szarpie i nad kim panuje, lekko

przytłumionym, niskim dźwiękiem. Coś
tu zaraz pęknie.

Trzeci od prawej (pierwszy z lewej)
prawą ręką zbiera dźwięki w lewo i uwalnia
bystrą strugą, krzyżując ją z drugą - nie, nikt nie myli
sprzęgła z gazem, nie tym razem - inna szkoła

fantazji, tworzy coś
i mistrza. Mistrza
słowo dociera

bez mikrofonu.
Nie spina. Splata wątek.
Koniec. Wystarczy, na teraz.

Jak to, wystarczy? Komu? Wracamy

do domu. A muzyka?
Posłuchaj, jeszcze długo
będzie ją słychać.