Łąki, lasy i ogrody

Łąki, lasy i ogrody

Nie zawsze
i nie wszędzie, ale są. Są
zapachem, barwą, powietrzem.
Patrzą w niebo, jak ono na nie. Więc,
nie ma próżni.

Tak, wiem wiem
bywają też trujące, lecz
z czasem można je odróżnić - nie są
tylko doznaniem.

Idę tam
po-mimo kamieni,
nie kopię dołków, nie zaglądam
w głąb. Tylko pytam, gdzie ucho
przyłożyć, by usłyszeć puls
ziemi.

Czy stawiam
cicho kroki, czy tupię - bez znaczenia. To niewiele zmieni. Od lat nie zmienia.
Ale obiecaj, że się nie obudzę,
jeśli kiedyś wstanie słońce
i pokaże, że ich
nie ma.

Bo, ten brak
może podciąć
korzenie lub ... Więc
obiecaj albo spraw, żeby

były.