Krok za krokiem, można się zgubić

Krok za krokiem, można się zgubić

Więc można się wyrwać
spod udeptanej ziemi, wszystko
zobaczyć jaśniej, zmienić obraz
światłem, krzykiem, szeptem,
milczeniem.

Więc można być w odwrocie,
fala za falą, jak ... statek do Młocin? Raczej
nie. Rekawiczki, parasole ...

Więc można iść, nucąc nie
do rytmu, schronić się pod
liściem paproci. Parasole, kapelusze -

nie. Nie liczę, ile ich było,
nawet nie podejmę próby.
Nie wiem, czy znajdę
ciebie, czy

siebie - nie wszystko da się
zgubić.