I drzewa ruszają w drogę

I drzewa ruszają w drogę

Głowę ma dosyć wysoko,
umieszczono ją tam dużo wcześniej
(tak, mowa tylko o wzroście), usta, nos, jedno
i drugie oko. I lęk

wysokości, jeszcze.
Nie było najprościej, więc
kiedy się zdarzy, że umknie,
zanika, nie chce
uciekać -

dziękuje za przestrzeń
i człowieka. Jasny szlak, lekki oddech,
znana trasa - skąd wiesz,
czy nie czeka?

Morze ciche
wraca.