na marginesie pewnej podrozy

Gościniec

Jeden kierunek, niejasny
cel. Środkiem, poboczem - otwarte
oczy - nocą i w dzień. To
nie jest lunatyczny
sen. Podróżna sztuka?
Czuły zen. Może rozdarty
na mapie szlak. Zwodniczy
znak. Tak

zwodzą tylko dwa
na trzy. Sekundy,
setki godzin, dni, gdy
nie wiesz co
się stało i pod
stopami ubitej ziemi
dość. Zmieniamy
sepii pył w ecru,
nim zagra blues
na biało.

Bo, zwodzą tylko
dwa na trzy. Jednego nie
odbierze
nikt.