Genesis

  mówisz że niebo obietnic nie spełnia
  a tamte chmury paradoksu latem
  tłum co przestrzenie deszczu wypełniał
  ponad głowami wieścił koniec świata

  poezja dźwięków nie kłania się burzy
  jedynie ważną nawałnicą były
  rozbłysła ciemność przy land of confusion
  perkusji pasję z gromami zderzyła

  gitary solo przeszywało dreszczem
  przymknęły oczy struny prowadzące
  dźwięki klawiszy kropelkami deszczu
  pomiędzy zadrżały i to był koncert

  kałużom na przekór jakby miało sens
  dzierżąc parasol jak linoskoczek
  w kapiącym tańcu nucąc i can't dance
  możliwym było rubikon przekroczyć

  jak manekiny do cna przemoczeni
  muzyki treścią czy spektaklu puentą
  i z mokrych twarzy zamilkłej sceny
  spłynęły łzy może deszcz nie pamiętasz

.
Żeby takie wspomnienie zostało na zawsze
- trzeba było tam być...
W pamięci mam jeszcze jeden podobny (nie tylko pod względem aury) koncert -
Joe Cocker w Warszawie na Stadionie
Gwardii (jako support Republika), to
było jednak, chyba w 1995r, bez burzy i
deszcz robił sobie przerwy... i z tamtego
koncertu nie zachowało się nic, oprócz
wspomnień, a z tego - jeszcze bilet
(jeden z czterech) trochę "zmasakrowany"
- wiadomo, ulewa ...