cenne kamyki - Zatoka Kotorska Czarnogora

Montenegro, czyli Czarna Góra - tak ochrzcili górzysty kraj ponurych, niedostępnych i zatopionych we mgłach szczytów Wenecjanie, którzy rezydowali niegdyś w tej części wybrzeża Adriatyku.
Ludzie, czy ja jestem w raju, czy na Księżycu! - wykrzyknął (podobno) Bernard Shaw oglądając Zatokę Kotorską ze szczytu góry Lovcen, zwanej Olimpem Czarnogóry.
Boka Kotorska jest zatoką zaliczaną do najbardziej malowniczych
na świecie i jedynym na południu Europy "fiordem". Została wyrzeźbiona przez lodowiec na kształt barokowej ramy. " Gdy rodziła się nasza planeta, najpiękniejsze spotkanie morza z lądem przypadło czarnogóskiemu wybrzeżu"- napisał George Byron. Chyba miał rację - tutaj góry schodzą do morza.

Kotor jest miastem, ze starówką otoczoną potężnymi murami, zarówno od strony morza, jak i gór, długości 4,5 km. Wśród wielu znajdujdujących się tu zabytków, wyróżnia się katedra św. Tripuna
(w skarbcu tej romańskiej światyni przechowywany jest m.in. krzyż, którym papieski legat błogosławił wojska króla Jana III Sobieskiego, wyruszające pod Wiedeń). Charakterystyczne dla Kotoru są średniowieczne wąskie, kręte uliczki oraz budowle w stylach romańskim, gotyckim, renesansowym i barokowym. A wszystko to, zatopione w powietrzu przesyconym zapachem żywicy i lawendy.

W jednym z kanionów Czarnogóry (najgłębszym w Europie), wyżłobiła sobie drogę rzeka Tara nazywana Łzami Europy - jej wodę uznano za zdatną do picia na niemal całej długości. Skaliste góry kanionu porośnięte są "czarnym borem". W tej scenerii można jeszcze dziś spotkać wilka i niedźwiedzia z pstrągiem w paszczy.
Boka Kotorska to także wysepki: Sveti Stefan (Święty Stefan),
Sveti Djordie (Święty Jerzy), Gospa od Skrpljela (Matka Boska Na Skale).

To miejsca i krajobrazy, które wpisane zostały na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Brytyjski
The Guardian podsumował: "Ten kraj to nieoszlifowany diament". Cóż, kto tam był i widział, może potwierdzić. Lub zaprzeczyć.
Ci co widzieli, między innymi, powiedzieli tak:
Kiedy rozsiewano perły natury, na tę ziemię wysypano pełną garść - Lord Byron
Dziwię się słońcu, jak może zajść, wiedząc, że takiego piękna nigdzie nie znajdzie - Ljuba Nenadovic (pisarz)

na podstawie: Czarnogóra cudowna kraina Triva Zolaka www.voyage.pl www.gandalftravel.com

Czarnogórcy żaląc się, opowiadają o tym, jak to Stwórcy nad ich ziemią rozsypał się worek z kamieniami. Wydaje się, że są tacy, których zupełnie ten fakt nie zmartwił, a wręcz przeciwnie...